Saturday, July 23, 2005

Λονδίνο Αθήνα μεσω Ιταλίας και όποιος αντέξει.



Έχουμε και λέμε :
μέρα πρώτη Μπέρμιγχαμ ώρα 00:20 η σούπερ πειρατική εταιρία ταξί έχει
ξεχάσει την παραγγελία που έκανα για ταξί και σε 15 λεπτά φεύγει το
μοναδικό λεωφορείο που μου εγγυάται ότι θα με αφήσει στο Στανστετ στην
ώρα μου για να προλάβω την πτήση μου. Νευρικά πιάνω το κινητό μου και
με μάτια θολά, γεμάτα αδρεναλίνη από το άγχος σχηματίζω τον διαβολικό
αριθμό της εταιρίας ταξί. Για καλή μου τύχη όμως ο πιστός μου
συγκάτοικος μπαμπης με πλησιάζει με αυτοπεποίθηση λέγοντας πως τους ξ
ανακάλεσε και ο ταρίφας έρχεται. Ηρεμώ και περιμένω...

ώρα 00:25 ,εχω μπει στο ταξί και κατευθυνόμαστε προς το σταθμό ,ο
Πακιστανός ταρίφας έχει όρεξη για κουβέντα,και με προφορά λες και
μόλις βγήκε από χειρουργείο οδοντίατρου να σου οι κλασικές ερωτήσεις
του τύπου, που πας? Γιατί πας? Τι δουλειά κάνεις? Και το σπαστικό
είναι ότι θέλει και απαντήσεις εντωμεταξύ τα μάτια μου να δακρύζουν
αίμα για το αν θα προλάβω και ο ταρίφας να επιμένει... σκέφτηκα να του
πω πως δουλεύω για την αντιτρομοκρατική υπηρεσία να τον βάλω στην θέση
του αλλά τέτοιοι χαβαλέδες μόνο χρόνο θα μου κόστιζαν και δεν μου
περίσσευε.

ώρα 00:32 εκσφενδονίζομαι έξω από το ταξί με όλα τα μπαγκάζια μου
κατευθείαν μέσα στο πούλμαν. Ωραία σκεφτομαι τωρα το μόνο που μου
μένει είναι να άνω τσεκ ιν να χωθώ στο αεροπλάνο να κατέβω μπάρι να
βρώ την προβλήτα για γκρετσια ,να κατέβω πάτρα ,να μπώ στο κτέλ να
κατέβω Κηφισό ,να μπώ στο λεωφορείο, να πάω ομόνοια ,να πάρω μετρό
,να κατέβω Νεο Κόσμο να πάρω τραμ και τσακ μπαμ ειμαι σπιτι μου.

Ώρα 00:35 ακριβώς το πούλμαν ξεκίνησε ολε ! Και τώρα ύπνος... αμ δε
,οταν θές πολύ να κοιμηθείς δεν θα μπορέσεις με τίποτα, νόμος του
κόπανου του Μέρφι που αμα τυχει και τον πετυχω πουθενά θα τον αρχίσω
στις γρήγορες ... λέμε τώρα. Το πούλμαν έκανε 3000 στάσεις μάλιστα
σταμάτησε κιόλας σε κάποια φάση γιατί λέει ότι κάποιοι που είχαν χάσει
το λεωφορείο από Μπέρμιγχαμ και μας είχαν πάρει από πίσω με ταξί με
στόχο να μας φτάσουν ... τρίχες, 20 λεπτά περιμέναμε στην μέση του
αυτοκινητόδρομου και δεν φάνηκε κανείς.
Καταφέρνω επιτέλους να κοιμηθώ αλλά γιοκ το παυσίπονο κρατάει μισή
ωρίτσα μόνο με τα πολλα φτάνω λονδον στανσετ.

Ώρα 04:40 καλή φάση λέω έχω τρεις ώρες μπροστά μου να να κάνω τσεκ ίν
και να μπω στο παρακμιακό αλλά φτηνό αεροπλάνο της ραηαν ερ . Χαρίζω
και ένα μισάωρο στον Μορφέα(το παλληκάρι με τα όνειρα γιου νοου) και
σηκώνομαι στις 6:05 καλή φάση λέω θα είμαι και ο πρώτος στη ουρά για
το τσεκ ιν. Και εκει που βαδίζω πρός το τσεκ ιν ,βλέπω μια τεράστια
ουρά ιταλικού τύπου κοινός ο σώζων τον ευατώ σωθειτο(πως σκατά γράφετε
η μαλακία) για δύο ώρες ήμουν σε εκείνη την κολοουρά και Γιατί ?
Επειδή κάποιος επικεφαλής γκρουπ είχε σταθεί μπροστά μπροστά και
φώναζε συνέχεια τους δικούς του, καφρίλα, γιατί οι δικοί του ήταν κατα
βάση στο τέρμα της ουράς .Που θα μου πάει όμως και αυτός θα έχει την
ίδια μοίρα με τον Μερφι.

Ώρα 8:(και κατι ψιλά) με την ταχύτητα του ανέμου και βοήθεια του θεού
Ερμή διασχίζω το αεροδρόμιο για φτάσω στην άλλη άκρη που ήταν η θύρα
επιβίβασης μου.
Μπαμ φτάνω και οπς να σου άλλη μια τρελή ουρά ,υπομονή Θρασύβουλε μην
γίνεις ακόμα καμικάζι περίμενε τουλάχιστο να μπεις στο αεροπλάνο. Με
την συγκεκριμένη εταιρία δεν έχεις συγκεκριμένη θέση οπότε
ντοουυυυυυ. τρίχες την τελευταία θέση πρόλαβα , τι να πεις, όλοι άλλοι
μαφιόζοι πιάσανε όλες τς καλές θέσεις μπροστά μπροστά .Προς έκπληξή
μου ολοι γύρω μου ήταν Έλληνες φοιτητές που κάνανε το ιδιο κόλπο μαζί
μου. Οταν ξεκινήσει να μιλάει ο ελλην δεν το βουλώνει ομως και τσουπ
πάει η πρώτη ώρα πτήσης χωρίς ύπνο. Την υπολοιπη ώρα την εβγαλα με
υπνακους των 5 λεπτων Γιατί ακριβώς καθε 5 λεπτά κάποιος από τους
επιβάτες θα πήγαινε προς νερού του οποτε τσακ θα σε σκουντούσε.
Ψυχολογικό βασανιστήριο για μια ακομη ώρα μεχρι το Μπαρι.

Ώρα 12:00(Ιταλίας) Αεροδρόμιο του Μπαρι. Βγαίνω έξω και νιώθω τον
μεσογειακό ήλιο να με χτυπάει κατάμουτρα. Νιώθω οικεία. Παίρνω μια
ανάσα φως και συνεχίζω .

Ώρα απο 13:00 μέχρι 19:00 ετσι και αλλιώς δεν έχει σημασία ,θέλω να
κοιμηθώ αλλά δεν γίνεται, φως τρυπάει τα βλέφαρά μου και η ζέστη κάνει
την ανάσα μου βαριά ,μοναδική λυση είναι ο καφές και οι
ελαφροσυζητήσεις με κανα αλλο Έλληνα ,νανε καλα ο καλντο
καφε(παγωμενος εσπρεσο) και οι Βασίλης και Βασω από το Αγρίνιο.

Ώρα 19:(και βάλε).Οταν πηγα να κλείσω το εισητήριο ονλαην για το
καράβι το σαητ ελεγε 50 ευρω και 15 ώρες νον στοπ μέχρι την πάτρα
.Τελικά το σαητ δεν είχε ανανεωθει και ήταν 70 ευρω και 22 ώρες μεσω
Ηγουμενίτσα τρελό κεφι. Στο καράβι τα γνωστά, μεθυσμένοι τουρίστες
,νταλικέριδες και μπόλικοι Έλληνες φοιτητές είτε από ιταλία είτε από
κάπου αλλου,Υπνος τεσσερα ½ώρα.

Ώρα 15:00 λιμάνι πάτρας. Αποβιβάζομαι οσο πιο γρήγορα μπορούσα και οπ
να σου ο ο κολλυτος ο λουκυ καβαλα στα 250 κυβικά μηχανής και βουρ για
φραππεδιά ετσι για να βεβεωθω ότι είμαι ελλαδα και ότι δεν είναι
κανένας Καφκικός εφιάλτης σαν αυτούς που ζούσα στο καράβι. Ποτέ δεν
μου άρεσε η πάτρα εκείνη την μέρα την αγάπησα.

Με αλλά λόγια ,The is no place like 127.0.0.1

4 comments:

Harry said...

Μπχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα...
Ήλπιζα βέβαια η περιπέτειά σου να ήταν χειρότερη, αλλά την γλύτωσες φθηνά... Σου εύχομαι όσο είμαι Birmingham κι εσύ Ελλάδα, ότι ηλεκτρική συσκευή ακουμπάς να καίγεται εκτός από το pc, για να μας τα λες στο blog και να χαιρόμαστε...

Sofia said...

Πρώτα από όλα: Φτου σου δε ντρέπεσαι που απαράτησες τον harry μοναχό του παρέα με το σέρβερ και τρέχεις στις Ελλάδες.
Δεύτερον φιλιά πολλά και πέρνα καλά για όλους μας.

Anonymous said...

kala na patheis katestrammene gia na matheis na stineis kosmo!!

Anonymous said...

Πολλά σενάρια έχουν διατυπωθεί τις τελευταίες δεκαετίες για το μέλλον του πλανήτη μας και πιθανές κλιματολογικές αλλαγές που μπορούν να συμβούν, σαν αποτέλεσμα της παρέμβασης του ανθρώπου στο οικοσύστημά του. Πολλά σενάρια περιλαμβάνουν την ανύψωση των υδάτων των ωκεανών, κάτι που θα έχει σαν αποτέλεσμα πολλές παράλιες περιοχές να βυθιστούν. Κάποια τέτοια σενάρια εμφανίστηκαν πρόσφατα στη Βρετανία προαναγγέλλοντας ένα δυσοίωνο μέλλον.

Σαν «σημάδια» ότι το κλίμα το πλανήτη μας έχει αλλάξει ραγδαία και ότι αναμένεται μεγάλης έκτασης λιώσιμο των πάγων των πόλων, οι ειδικοί παρουσιάζουν τον «τρελό καιρό» των τελευταίων εβδομάδων στη Βρετανία, που εναλλάσσει υψηλές θερμοκρασίες με ξαφνικές πλημμύρες.

Τα δυσοίωνα σενάρια των Βρετανών ειδικών περιγράφουν τη Βρετανία να μετατρέπεται σε ένα σύμπλεγμα νησιών, καθώς πολλές παράκτιες περιοχές θα βυθιστούν. Οι περιοχές που εκ των πραγμάτων κινδυνεύουν να γίνουν υποβρύχιες είναι η δυτική Βρετανία και οι περιοχές του Somerset Levels και του Gloucestershire. Αλλά με κάποια σενάρια να ισχύουν, ακόμα και το κέντρο του Λονδίνου βρίσκεται σε κίνδυνο.

Το ζητούμενο είναι αν θα λιώσουν οι πολικοί πάγοι - όπως πολλά σενάρια προβλέπουν - και πότε; Οι ειδικοί τοποθετούν αυτό το διάστημα από μερικές δεκαετίες μέχρι 200 χρόνια! Τα συμπεράσματα αυτά είναι αποτέλεσμα μελέτης της ερευνητικής ομάδας "UKTV History research team", με βάση δεδομένα πανεπιστημιακών ερευνητικών κέντρων της Μεγ. Βρετανίας. Ας δούμε όμως τα τρία επικρατέστερα σενάρια με βάση τα δεδομένα:

- Αν λιώσει μέρος των πάγων της Γροιλανδίας ή της δυτικής Ανταρκτικής θα προκληθεί ανύψωση των υδάτων κατά 7 μέτρα περίπου.

- Αν λιώσουν οι πάγοι και της Γροιλανδίας αλλά και της δυτικής Ανταρκτικής η ανύψωση υδάτων θα φτάσει τα 13 μέτρα.


Και τέλος - το πιο αποκαλυπτικό σενάριο: αν λιώσουν οι πάγοι της ανατολικής Ανταρκτικής, το ύψος της θάλασσας θα αυξηθεί κατά 84 μέτρα!

Αυτό το σενάριο θα οδηγούσε σε ανύψωση των υδάτων κατά 6-7 μέτρα με αποτέλεσμα να εξαλειφθεί το κέντρο του Λονδίνου και να αποκοπούν άλλες παραλιακές πόλεις, όπως το Μπρίστολ και το Πλίμουθ, καθιστώντας τις & πόλεις-νησιά !

Με το σενάριο της ανύψωσης των υδάτων κατά 13 μέτρα, ένα μεγάλο μέρος της αγγλικής ενδοχώρας θα βυθίζονταν κάτω από τα νερά. Το σενάριο αυτό θα επηρεάσει περιοχές όπως η ανατολική Αγγλία καθώς και περιοχές γύρω από το κανάλι του Μπρίστολ.

Το πιο τραγικό σενάριο είναι αυτό της ανόδου των υδάτων κατά 84 μέτρα, το οποίο όπως τονίζουν οι ειδικοί θα συμβεί μόνο αν δεν ληφθούν μέτρα για την μείωση των αερίων εκπομπών άνθρακα (το απίθανο θα ήταν να ληφθούν μέτρα!). Σε αυτή την περίπτωση οι μόνες περιοχές που θα εξείχαν σαν νησιά από τη θάλασσα, θα ήταν οι λόφοι και τα βουνά της δυτικής Αγγλίας, της Ουαλίας και της Σκοτίας. Αν θέλετε να το πούμε αλλιώς: Η Βρετανία θα συνεχίσει να είναι μια νησιωτική χώρα, αλλά με περισσότερα νησιά και δίχως τα μεγάλα αστικά της κέντρα !

Προς το παρόν το πιο πιθανό σενάριο είναι αυτό του λιωσίματος των πάγων της δυτικής Ανταρκτικής, γεγονός που θα «βύθιζε» το Λονδίνο σε 200 χρόνια το πολύ.

Και για να πούμε κι ένα καλό νέο για τους Βρετανούς, οι πιθανότητες - με βάση ξανά επιστημονικά δεδομένα - να χτυπήσει τις ακτές της Βρετανίας ένα τσουνάμι, είναι πολύ-πολύ μικρές. Οι ειδικοί δεν πιστεύουν ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο στο άμεσο μέλλον.